Qəlb İlə Təsdiq Və Dil İlə İqrar İmanın Əslidir

Müəllif:    Əbu Muaz Seyfullah Ərdoğmuş

Tərcümə:  Darul İttiba

  Allah Azzə və Cəllə buyurur ki;

     “  Deyin: “Biz Allaha, bizə nazil olana, İbrahimə, İsmailə, İshaqa, Yaquba və onun nəslinə nazil olana, Musa və İsaya verilənlərə, özlərinin Rəbbi tərəfindən peyğəmbərlərə verilənlərə iman gətirdik. Biz onların arasında fərq qoymuruq. Biz yalnız Ona təslim olanlarıq!” {Bəqərə 136}

   Bu ayədə möminlərə; “Allaha iman etdik” demələri əmr olunur.

   “Bədəvilər: “Biz iman gətirdik!”– dedilər. De: “Siz qəlbən iman gətirmədiniz! Ancaq: “Biz müsəlman olduq!”– deyin. İman sizin qəlblərinizə hələ daxil olmamışdır.” {Hucurat 14}

   Allahu Təala bu ayədə inanc olmadan dil ilə söyləmənin iman olmadığını xəbər verir. Qəlblərində iman olsaydı, onlar qəlb ilə təsdiqi və dil ilə iqrarı birləşdirmiş möminlər olardılar. Hədislər də eyni şeyi göstərməkdədir;

İbn Ömər radiyallahu anhumadan mərfuən; “Mən insanlar Allahdan başqa haqq ilahın olmadığına, Muhəmmədin (səllallahu aleyhi və səlləm) Allahın Elçisi olduğuna şəhadət edincəyə, namaz qılıncaya, zəkat verincəyə qədər onlarla savaşmaqla əmr olundum. Bunları etdilərmi, qanlarını, mallarını mənə qarşı qorumuş (aman altına almış) olarlar. İslamın haqqı xaric. Artıq (səmimi olub olmadıqlarına dair) halları Allaha qalmışdır.”

   [Buxari, İman (17); Muslim, İman (36); Beyhəqi, Şuab (1/39)]

   Əbu Hureyrə radiyallahu anhdan mərfuən;   “Get və qarşılaşdığın hər kəsi qəlbində yəqinliklə Allahdan başqa ilah olmadığına şəhadət etdikləri təqdirdə cənnətlə müjdələ.”

   [Muslim (s. 59); Beyhəqi, Şuab (1/39) ]

   Muaz b. Cəbəl radiyallahu anhdan mərfuən;  “Kim qəlbindəki sədaqət ilə “Əşhədu ən lə iləhə illəllah va əşhədu ənnə Muhəmmədən Rasulullah” deyə şəhadət etdiyi halda ölərsə Cənnətə girər.”

  [Əhməd (4/16); Nəsai, Əməlul Yəvmə (1134); İbn Macə (4285); Təbərani (5/43); İbn Mubərak, Zühd (s. 323); Beyhəqi (10/124); Şuabul İman (1/40); Mizzi, Töhfətul Əşraf (8/398); Təhzibul Kəmal (1/415); Məcməuz Zəvaid (1/20) səhihdir.]

   Ənəs radiyallahu anhdan; Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləm buyurdu ki; “Qulun qəlbi doğru olmadıqca imanı da doğru olmaz, dili doğru olmadıqca da qəlbi doğru olmaz.”

   [Həsəndir. Əhməd (3/198); Beyhəqi, Şuab (1/41); Məcməuz Zəvaid (1/53); Tərğib və Tərhib (3/353)]

   Əbu Qatadə radiyallahu anhdan mərfuan; “Kim diliylətələffüz edib, qəlbində yəqinliklə Allahdan başqa haqq ilah olmadığına, Muhəmmədin Onun Rasulu olduğuna şəhadət edərsə, Cəhənnəm onu yandırmaz.”

   [Beyhəqi, Şuab (1/41); Cəmiul Cəvami (1/789) ]

   Mücahid rahiməhullah, Allahu Təalanın; “Ancaq bilərək haqqa şəhadət verənlər isə istisnadır...” {Zuxruf 86} ayəsi haqqında dedi ki; “Haqqa şəhadət etmək, Allahı rəbbi olaraq bilməkdir.”

   [Beyhəqi, Şuab (1/42); Suyuti, Durrul Mənsur (6/24) ]