Günahkar qəlbində
özü ilə Allah arasında hər zaman bu sıxıntı və yalnızlığı hiss edər. Heç bir həzz
o sıxıntını apara bilməz. Dünyanın bütün həzzi onun üçün toplansa da, yenə də
onun qarşısını ala bilməz. Təbii ki, bu sıxıntını yalnız qəlbində həyat olan kəslər
hiss edə bilər.
Necə ki şair deyir:
"Ölü
yaranın ağrısını hiss etməz."
["Divanu Əbi Tayyib əl-Mutənəbbi"
245.]
Bir nəfər qəlbində
duyduğu sıxıntıdan arif kəslərdən birinə şikayət etmişdi. O isə belə cavab
vermişdi: “Əgər sıxıntıya salırsa səni günahlar,
Tərk etsən onları, qəlbin rahatlıq tapar.”
["Mədaricus salehin"
2/406.]
Qəlbə günahın
yaratdığı sıxıntıdan daha acı və daha kədərli sıxıntı ola bilməz.
[İbn Qayyim (rahiməhullah) "Dərd
və Dəva"]
İbnul Qayyim rahiməhullah belə deyir:
[Fəvaid 3/743]
İbnul Qayyim rahiməhullah deyir ki;
Cəhalət qəlbə
sıxıntı, həsrət və tənhalıq hissini salır. Qulun elmi artdıqca isə, köksü
açılır və genişlənir. Lakin bu hər bir elmə aid deyildir, əksinə yalnız Allah Rəsulunun
(salləllahu aleyhi və səlləm) miras buraxdığı elmə aiddir, o faydalı elmdir!
Onun əhli (elmin əhli) - köksləri ən açıq, qəlbləri ən geniş, əxlaqları ən gözəl
və yaşayışları ən yaxşı olanladır!
[Zədul Mə'əd, 2/24]
İbn Racəb (Allah ona rəhmət etsin) demişdir:
"Ey Adəm oğlu! Əgər öz qədrini bilsən, özünü günahlarla
alçaltmazsan. Sən məxluqların seçilmişisən və Cənnət sənin üçün
hazırlanıb"
["Lətaiful-məarif" (183)]
Fudeyl ibn İyad (Allah ona rəhmət etsin) belə demişdir:
"Peşman olmamışdan öncə
fikirləşib əməl edin. Dünyaya da aldanmayın. Çünki sağlam olanı xəstələnir,
təzə olanı köhnəlir, neməti fani olur, cavanı da qocalır."
[İmam Beyhəqi, "Əz-zühd əl-kəbir"(
s.484)]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder