Müəllif:
Əbu Muaz Seyfullah Ərdoğmuş
Tərcümə:
Darul İttiba
Şübhəsiz ki, itaətlər iman olunca, əməllərin
kamil olmasıyla iman da kamil olar və nöqsanlığı ilə iman da nöqsan olar.
Möminlər də bu şəkildə imanlarında bir birilərindən üstün olarlar. Bir kimsənin;
“imanım peyğəmbərlərin və mələklərin imanı kimidir.” deməsi haramdır. Allah Azzə
və Cəllə buyurur ki;
“Möminlərin
imanı üstünə iman artırmaq üçün ...” {Fəth
4}
“Allah
anıldığı zaman onların qəlbi qorxuya düşər, Onun ayələri onlara oxunduqda
imanları artar, yalnız öz Rəbbinə təvəkkül edər...” {Ənfal 2}
“Bir surə
nazil edildiyi zaman onlardan istehza ilə: “Bu, hansınızın imanını artırdı?”–
deyənlər də var. İman gətirənlərə gəldikdə isə, o surə onların imanını artırır
və onlar bir-birlərini müjdələyirlər.” {Tövbə 124}
“...iman gətirənlərin
imanı artsın...” {Muddəssir 31}
Bu ayələr ilə
imanın artdığı sabit olur. Bu sabit olunca da, bu artışın olmadığı təqdirdə,
iman əskikdir deməkdir. Hədislər də eyni şeyi göstərməkdədir;
Əbu Hureyrə radiyallahu anhdan mərfuən;
“Möminlərin iman baxımından ən kamili, əxlaqı ən gözəl olanıdır. Ən xeyirliniz
isə qadınlarınıza ən xeyirli olanınızdır.” [Əhməd (2/250.527); Hakim (1/3); Beyhəqi, Şuab (1/61); Əbu
Nuaym, Hilyə (9/248)]
Halimi deyir
ki; “Bu hədis, gözəl əxlaqın iman olduğunu göstərir. Bunun yoxluğu isə imanda əskiklikdir.
Möminlər imanlarında fərqli dərəcədədirlər. Bəzisinin imanı daha kamildir.”
İsmail b. Rəcadan; “Mərvan minbərə çıxdı və
xütbəyə namazdan öncə başladı. Bir nəfər; “Ey Mərvan! Namazdan öncə xütbəyə
başlamaqla Sünnətə müxalifət etdin! Belə edə bilməzsən.” dedi. Əbu Said
radiyallahu anh; “Bu kimdir?” dedi. O adamın kim olduğunu söylədiklərində belə
dedi; “Şübhəsiz bu adam üstünə düşəni etdi. Çünki Rasulullah səllallahu aleyhi
va səlləmin belə buyurduğunu eşitdim; “Pis bir iş görən ona əliylə mane olsun.
Buna gücü çatmazsa,diliylə mane olsun. Buna da gücü çatmazsa, qəlbiylə nifrət etsin. Bu sonuncusu da imanın
ən aşağı dərəcəsidir.” [Muslim (s. 50 №; 78); Beyhəqi, Şuab (1/61)]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder