İmran b. Husayn
radiyallahu anhdan; “Nəbi səllallahu aleyhi va səlləm müşriklərə qarşı müsəlmanlardan
mütəşəkkil bir ordu göndərdi. Əsgərlər müşriklərlə qarşılaşınca aralarında çox
şiddətli bir savaş oldu. Müşriklər məğlub oldular. Sonra mənim yaxınlarımdan
bir nəfər müşriklərdən birinə nizə ilə hücum etdi. Müşrik dərhal; “Əşhədu ən lə
iləhə illəllah, mən müsəlmanam.” dedi. Fəqət müsəlman əsgər ona nizəsini
saplayıb öldürdü. Bunun üzərinə yoldaşım Nəbi səllallahu aleyhi va səlləmin
yanına gəlib; “Həlak oldum ey Allahın Rəsul!” dedi. Nəbi səllallahu aleyhi va səlləm
də; “Nə etdin?” deyincə, adam da etdiyini danışdı. Bu dəfə Nəbi səllallahu
aleyhi va səlləm; “Qəlbini yarıb baxdınmı?” dedi. Adam; “Ey Allahın Rəsulu! Əgər
qəlbini yarsaydım içindəkini bilə bilərdimmi?” deyə soruşdu. Nəbi səllallahu
aleyhi va səlləm; “Sən adamın həm sözünü qəbul etmirsən, həm də qəlbindəkini
bilmirsən. Belə bir şey ola bilərmi?” dedi. Sonra Nəbi səllallahu aleyhi va səlləm
o adam haqqında bir şey söyləmədi. Adam da az bir müddət yaşadı. Nəhayət öldü.
biz onu dəfn etdik. Ertəsi günü adamın cəsədi torpaq üstündə görüldü. İnsanlar:
“Bəlkə də bir düşmən qəbrini qəbrini qazıyıb əziyyət vermək üçün çıxarıb.”
dedilər. Onu yenidən dəfn etdik. Gənclərimizə məzar başında növbə tutmalarını söylədik.
Buna baxmayaraq, cəsədi yenidən məzarından çölə atıldı. Biz növbətçi gənclər
yuxulayıb düşüncəsiylə bir daha dəfn etdik. Bu səfər məzarı özümüz nəzarətə
götürdük. Ertəsi gün yenə cəsədi qəbirdən çölə atıldı. Biz bu halı Rasulullah səllallahu
aleyhi va səlləmə xəbər verdik. Nəbi səllallahu aleyhi va səlləm; “Bu torpaq
ondan daha şərli insanları qəbul edir. Fəqət, Allahu Təala sizə, “Lə iləhə illəllah”
kəliməsinin hörmətini və böyüklüyünü dərs vermək istədi.” buyurdu.
[İbn Macə, Fitən (1
№: 3930)]
Busayri “Misbahuz Zucacə”də və əl Albani “Səhihu Sunəni
İbn Macə”də həsən dedilər.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder