Yəmənli Şeyx əl-Müəllimi
rahiməhullah, “Raful İştibah Ən Mənəl İbədəti vəl İləh” adlı kitabında
(152-153) belə deyir:
"Bunu yaxşı
bil ki, Allahu Təala bəzi səmimi kəsləri başqalarının səhvi növündən şeylərlə
imtahan edə bilər. Onun sözünü tərk edib haqqa tabe olacaqlar, yoxsa fəzilət və
hörmətli olmalarına aldanacaklarmı deyə! Bəhsi keçən bu fəzilət sahibi insan
üzrlüdür, hətta ictihadından və məqsədinin xeyr oluşundan, qüsur etməməsi səbəbindən
əcr də qazanmış ola bilər.
Ancaq Allahu Təalanın
kitabından və Rəsulullah sallallahu aleyhi və səlləmin sünnəsindən həqiqi dəlillərə
iltifat etmədən, o kimsənin ucalığına aldanıb tabe olan üzrlü deyil! Əksinə, o
çox böyük bir təhlükədədir!
Möminlərin anası
Aişə radıyallahu anha Cəməl hadisəsindən əvvəl, möminlərin əmiri Əli
radıyallahu anhı təqib etmək üçün Bəsrəyə getdiyi zaman, Həsən b. Əli və Ammar
b. Yasir radıyallahu anhum, insanlara nəsihət etdilər. Ammar radıyallahın sözləri
arasında bunlar var idi:
"Vallahi o, Nəbi
sallallahu aleyhi və səlləmin dünyada da, axirətdə də xanımıdır. Lakin Allah,
özünə itaət edəcəksiniz, yoxsa onamı deyə sizi onunla imtahan edir! "
Bu mənada ən əhəmiyyətli
nümunələrdən bir digəri də Fatimə radıyallahu anhanın, atasının mirasını tələb
etməsi hadisəsidir. Əbu Bəkr əs-Siddiq radiyallahu anh üçün bu böyük bir
imtahan idi və Allah Azzə və Cəllə Onu bu barədə sabit etdirdi. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder